‘Er moet een open gesprek mogelijk zijn over drivers en waarden’

Toen de CHRO van Barco in april 2021 een sabbatical aankondigde, kwamen er toch wat verbaasde reacties. Iemand in een topfunctie die zichzelf tijd gaf om…om wat te doen eigenlijk? An Dewaele wist het zelf ook niet. Het werd uiteindelijk een sabbatical van drie seizoenen, waarin ze precies uittekende hoe ze de komende jaren wil werken. “Een succesvolle carrière is zoveel meer dan opklimmen in de hiërarchie.”

“Ga je dan op wereldreis?” vroegen buren aan An Dewaele, Chief HR Officer bij Barco, toen ze het woord ‘sabbatical’ hoorden. “Neen dus”, zegt An. “Ik wilde mezelf tijd gunnen om uit te zoeken hoe ik de volgende jaren zou vormgeven. Mijn hele carrière is gelopen zoals ze is omdat ik af en toe de tijd nam om te reflecteren met wat ik bezig was. Deze keer wilde ik wat meer speelruimte.”

Het werd een sabbatical van drie seizoenen en een periode van creativiteit, wilde ideeën, interessante cursussen, toch wat reizen, en – uiteindelijk – een tekening op een flipchart. “Ik heb voor mezelf uitgewerkt wat ik wil doen de komende jaren, en vooral ook hoe ik dat ga doen”, vertelt ze. “De tekening hangt boven mijn bureau, zodat ik bij elke nieuwe opdracht kan nagaan of die wel bij me past.”

Na 25 jaar op verschillende HR-posities in grote internationale organisaties besloot An haar expertise in te zetten voor een variëteit aan bedrijven. Ze doet dit in een partnership met Square Circle, waar ze aansluiting vond bij een gemeenschappelijke visie: medewerkers en leidinggevenden engageren zodat zij hun organisatie kunnen doen evolueren, ontwikkelen en laten groeien. Volledig in de lijn van de carrière die ze heeft opgebouwd bij onder meer Volvo en Barco. Zo vloog Dewaele jarenlang elke week heen en terug naar Zweden, om er als SVP Talent & Competence het globale HR-beleid van Volvo in goede banen te leiden.

Op het eerste zicht heeft ze de draad terug opgepikt waar ze die drie seizoenen daarvoor had losgelaten. En toch. “Ik doe enkel nog die elementen van HR die ik graag doe”, zegt ze. “Dat is het grote verschil. Tijdens mijn sabbatical heeft het toch even geduurd voor ik de beslissing wou nemen om ook de volgende jaren te focussen op HR. Ik wou alle opties open houden en kijken of ik mezelf nog eens iets compleet anders zag doen. Aan de andere kant: ik heb altijd met heel veel plezier gewerkt. En ik ben er goed in. Dus dit is een logische stap.”

Welke elementen van HR mogen blijven?

An Dewaele: “Alles wat te maken heeft met de ontwikkeling van medewerkers en teams binnen organisaties, en de impact daarvan op de resultaten binnen de organisatie. Tijdens mijn sabbatical heb ik me volledig kunnen verdiepen in organisatiemodellen, leiderschap en coaching. Ik heb echt mijn hart kunnen ophalen aan het grondig uitdiepen van een aantal thema’s waar ik al die jaren door geboeid ben. Het matchen van de theorie met mijn ervaringen was heel leerrijk, en de perfecte basis om als consultant te starten.

Hoe bevalt het leven als freelancer?

An Dewaele: “Heel goed. Het voelt alsof de cirkel rond is. Als twintiger werkte ik na mijn studies bedrijfspsychologie een aantal jaar als consultant. Ik had het er moeilijk mee dat ik in die rol mensen en bedrijven moest adviseren over organisatiemodellen, terwijl ik zelf nooit ergens anders dan bij het consultingbureau had gewerkt. Mijn baas zei: ‘Goed idee om ervaring op te doen. Ga maar en kom over drie jaar terug.’ Die drie jaar zijn er dertig geworden, verspreid over heel wat verschillende functies en teams. Het is fijn om te merken hoe waardevol die diversiteit is geweest. Elke organisatie is uniek, en heeft heel eigen uitdagingen. Vaak kunnen we met kleine aanpassingen heel wat in beweging zetten. Dat was me als twintiger nooit gelukt.”

Wat zou uw advies zijn aan uw twintigjarige zelf?

An Dewaele: “Ik zou mezelf aanraden om sneller naar het buitenland te trekken, omdat het zo verrijkend is om uit je eigen cultuur te breken. In een internationale context leer je anders functioneren. Je moet anders luisteren, samenwerken met collega’s die in een heel andere leefwereld opereren. Het zijn skills die je voor de rest van je carrière kan gebruiken, wat je daarna ook doet.”

Is de overstap van Volvo België naar Volvo Global het kantelpunt geweest voor uw carrière?

An Dewaele: “Er is niet één kantelpunt geweest. Er zijn een aantal momenten geweest die een verschil gemaakt hebben, dat wel. Zo werkte ik al een tijdje voor Volvo België toen ik door een van mijn managers werd gevraagd om de  verantwoordelijkheid voor HR voor Europa op te nemen. Hij geloofde meer in mij dan ik in mezelf geloofde. En hij zei me ook ‘An, you can never make a wrong choice.’ En ik besefte dat hij gelijk had, dat ik vertrouwen mocht hebben in mezelf. Ineens stuurde ik als jonge dertiger HR-teams aan op tien verschillende locaties, elk met hun eigen wetgevingen en specifieke kenmerken.  En als je eenmaal iets hebt gedaan waarvan je nooit had gedacht dat je dat zou doen, is niets meer onmogelijk.”

U had niet de ambitie om op te klimmen?

An Dewaele: “Het opklimmen was eerder een gevolg van dan een ambitie op zich. Ik heb altijd heel goed geweten wat mijn drivers zijn in mijn professionele leven. Ik moet kunnen bijleren, ik heb nood aan een ‘sense of belonging’ binnen een groter geheel, en ik wil iets kunnen betekenen voor dat grotere geheel. Als ik die elementen in mijn job kan integreren, dan kan ik met veel energie werken. Van in het begin heb ik af en toe de tijd genomen om de realiteit van mijn job af te toetsen aan die drivers. Soms was de conclusie dat alles in balans was, soms niet. In mijn ervaring is het nadenken over en het stilstaan bij voldoende om dingen in beweging te zetten.”

Hoe komt dat?

An Dewaele: “Omdat je ineens oog krijgt voor andere dingen waar je daarvoor geen aandacht aan schonk. Een interne vacature, een gesprek met een collega, een berichtje op LinkedIn. Ik ben telkens gegaan voor het invullen van die drivers, eerder dan de functietitel. Ik ben bij Volvo intern vaak geswitcht, van een functie waarin ik een heel team aanstuurde naar een functie waar ik op mijn eentje begon, bijvoorbeeld. Dat probeer ik mensen ook altijd mee te geven: een succesvolle carrière hoeft niet per se in stijgende lijn of met steeds grotere teams. Belangrijker dan de hiërarchie, is iets doen dat betekenis heeft, waarvan je voelt: ik heb impact en draag iets bij.”

Is het aan HR om dat te helpen vervullen voor individuele werknemers? 

An Dewaele: “Het is zowel voor organisaties als voor individuen binnen die organisaties waardevol om te onderzoeken wat iemands drivers zijn. Ik ontmoet heel veel mensen die zich de vraag stellen: wat ben ik eigenlijk aan het doen? En het antwoord op die vraag vind je altijd terug bij drivers en waarden. Een van de voornaamste tools die je als organisatie en als individu hebt, is communicatie. Er moet een open, eerlijk gesprek mogelijk zijn over drivers en waarden. Dat is positief voor alle partijen en het is de enige manier om iets in beweging te zetten.”

En tot slot: als u één misvatting over HR de wereld uit zou kunnen helpen, wat zou dat zijn? 

An Dewaele: “HR heeft intussen al een hele weg afgelegd. Toen ik begon, was HR nog iets wat de CFO er wel eventjes bij nam als die daar de tijd voor had. Vandaag beseffen ondernemingen de strategische rol van HR. En toch blijft het idee hangen dat HR soft is, dat het gaat om ‘lief zijn voor mensen’. Terwijl ik steeds weer zie hoe de business pas kan groeien als mensen dat kunnen binnen de organisatie. Dat is niet soft, dat is een businessrealiteit die prioriteit moet krijgen als je resultaat wil blijven halen als bedrijf.”